Leif Stahl
VERHALEN
Mijn naam is Leif Stahl. Ik ben 46 jaar, vader van een zoontje van 8 jaar oud. Het leven lacht mij inmiddels weer toe. Dat is niet altijd zo geweest. Ooit zat ik in de gevangenis en dit heeft een enorme impact op mijn leven gehad.
In 2015 ben ik begonnen met het schrijven van het boek “De kracht van een moeder”. Ik ben de schrijver en auteur van het boek. Na een turbulente en veelbewogen jeugd waarbij ik getuige ben geweest van zwaar huiselijk geweld en armoede, ben ik op jonge leeftijd in de criminaliteit terecht gekomen. Ik heb in mijn tienerjaren tegen wil en dank veel tijd op straat doorgebracht. Toch heb ik op 21-jarige leeftijd besloten het roer om te gooien en de criminaliteit de rug toe te keren. Op diezelfde leeftijd heb ik de mantelzorg van mijn zieke moeder op mij genomen en is mijn leven deels ten goede veranderd. Echter tijdens deze jarenlange mantelzorg zou het lot alsnog toeslaan.
In 2005 zal ik onschuldig terecht staan voor poging tot moord c.q. doodslag op basis van een valse aangifte en ongeloofwaardige getuigenverklaringen. Maar wat gebeurt er als niemand in je onschuld geloofd. Je krijgt te maken met advocaten en justitie en politie die maar een doel lijken te hebben en dat is veroordelen. Hoe ga je om met processtukken, juridische termen en wat als je gaat twijfelen aan jezelf of je wel onschuldig bent. In mijn strafzaak heb ik te maken gehad met twee strafadvocaten en drie civielrechtelijke advocaten, en volgens hen zou de uiteindelijke conclusie zijn dat ik veroordeeld zou worden.
"Door mijn eigen kracht, doorzettingsvermogen en geloof in mezelf ben ik tijdens de rechtszitting vrijgesproken"
Op het punt dat ik als mens gebroken werd en ik niet meer in mezelf geloofde ben ik in mijn cel door mijn knieën gezakt. Je raakt de bodem. Ondanks dat ik niet gelovig ben heb ik mij toch tot God gericht als laatste redmiddel met de vraag of er nog kansen voorhanden waren. Op de een of andere wijze heb ik de kracht en het geloof in mezelf teruggevonden om door te gaan. En heb ik besloten om zelf de processtukken zoals het eind proces-verbaal en het origineel proces-verbaal door te nemen. Waarna ik zelf al snel tot de conclusie kwam dat het om een ongeloofwaardige aangifte ging en gebaseerd op valse getuigenverklaringen.
Ik heb toen alles schriftelijk gedocumenteerd en voorgelegd aan mijn strafadvocaat, maar ondanks deze aangeleverde bewijzen was de strafadvocaat niet overtuigt. Ik zou tot de inhoudelijke rechtszitting in voorarrest verblijven. Ook na mijn besluit om over te stappen naar een andere strafadvocaat die hoog stond aangeschreven, werd niet in mijn onschuld geloofd en hij was ervan overtuigt dat ik veroordeeld zou worden. Toch heb ik daags voor de zitting mijn advocaat ervan kunnen overtuigen dat het vrijspraak zou moeten worden op basis van zelfverdediging. Uiteindelijk door mijn eigen kracht, doorzettingsvermogen en geloof in mezelf ben ik tijdens de rechtszitting vrijgesproken van alle ten laste gelegde feiten. Onbeschrijfelijk wat er dan door je heen gaat.
Links: